به نقل از «فرارو»

کشف یک چاه آب مرموز با قدمت ۳هزار سال

تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۱۹۸۰۲

بقایای یک چاه آب مرموز با قدمت ۳ هزار سال در ایالت باواریا آلمان کشف شد. ظاهراً این چاه چوبی به طرز نادر و عجیبی حفظ شده است.

به گزارش گجت نیوز، یک چاه آب مرموز در آلمان کشف شده است که قدمت آن بیش از ۳ هزار سال است و حدود ۵ متر عمق دارد. این چاه با توجه به قدمت ۳ هزار ساله‌اش به طرز نادری حفظ شده و سالم مانده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جزئیات کشف یک چاه آب مرموز با قدمت ۳ هزار سال در آلمان

دیوار‌های چوبی این چاه در قسمت پایی کاملاً حفظ شده و ظاهراً هنوز تا حدی مرطوب است. بسیار نادر است که یک چاه با قدمت بیش از ۳ هزار سال تا این حد سالم بماند.

شرایط این چاه، وضعیت خوب یافته‌های به دست آمده از مواد آلی را نیز توضیح می‌دهد که اکنون کارشناسان مشغول بررسی‌های بیشتر درمورد آن هستند. دکتر یوخن هابرسترو، باستان شناس مسئول در اداره حفاظت از بنا‌های تاریخی ایالت باواریا می‌گوید: امیدواریم که این [چاه]اطلاعات بیشتری درمورد زندگی روزمره مهاجران آن زمان به ما بدهد.

باستان شناسان در جایی که در گذشته پایه فواره بود، آثاری از جمله ۲۶ سنجاق برنزی لباس، یک دستبند، دو مارپیچ فلزی، یک دندان حیوان، مهره‌های کهربا و بیش از ۷۰ ظرف سرامیکی کشف کردند. باستان شناسان معتقدند که کشف چنین وسایلی در این چاه، آن را از سایر چاه‌های کشف شده در این محل متمایز می‌کند.

این اقلام گران قیمت که معمولاً در گور‌های مربوط به عصر برنز میانه نیز کشف می‌شوند، در ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰ قبل از میلاد، اقلامی برای استفاده روزمره نبودند. وضعیت قرار گیری این اقلام کشف شده در ته چاه نشان می‌دهد که آن‌ها به جای انداخته شدن یا پرتاب شدن، درواقع به آرامی در آب پایین رفته‌اند.

امروزه نیز آبنما‌ها برای بسیاری از مردم به عنوان مکانی جادویی در نظر گرفته می‌شوند. بسیاری از مردم به امید برآورده شدن آرزوهایشان، سکه‌های خود را در آبنما می‌اندازند.

البته ما نمی‌توانیم دقیقاً مشخص کنیم که انگیزه انسان‌ها از پیشکش کردن جواهرات در ۳ هزار سال پیش چه بوده است؛ اما می‌توان حدس زد که این هدایای ارزشمند، درواقع نذر برای یک برداشت خوب بوده‌اند.

سنجاق‌های برنزی لباس که در پایین چاه کشف شدند

همچنین ممکن است سرنخی مربوط به ویژگی‌های غیرمعمول این چاه آب مرموز وجود داشته باشد. عمق این چاه نشان می‌دهد که ظاهراً مردم در زمانی که سطح آب‌های زیرزمینی به میزان قابل توجهی کاهش یافته بوده، از آن استفاده می‌کردند. این مسئله خشکسالی طولانی آن زمان و مطمئناً برداشت ضعیف کشاورزی را نشان می‌دهد.

برطبق گفته باستان شناس، مارکوس گوکنبهیل (Marcus Guckenbiehl)، احتمالاً دلیل این که مردم در آن زمان، بخشی از دارایی خود را در این چاه به خدایان خود تقدیم می‌کرده‌اند، خشکسالی طولانی بوده است.

باستان شناسان از ابتدای سال ۲۰۲۱ برای ساخت یک مرکز توزیع نامه در محلی که اکنون این چاه در آن کشف شده است، کار می‌کنند. حفاری این محل، یکی از بزرگ‌ترین حفاری‌های منطقه‌ای در بایرن در سال جاری است.

دانشمندان در طی این حفاری‌ها، تقریباً ۱۳۵۰۰ یافته باستان شناسی که عمدتاً مربوط به عصر برنز و اوایل قرون وسطی هستند، به دست آورده‌اند. در حال حاضر برخی از اکتشافات اخیر در اداره حفاظت از بنا‌های تاریخی ایالت باواریا بررسی و نگهداری می‌شوند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: کشف ۳ هزار سال کشف شده قدمت ۳

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۱۹۸۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت سرانجام فاش شد

هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت‌» را باز کردند، مجموعه‌ای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوه‌ای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخ‌آمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا می‌کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.

به گزارش ایسنا، به نقل از روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کرده‌اند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیایی‌شده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ‌ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگ‌های مرموز وجود داشته است.

هاوارد کارتر اولین دانشمندی که وارد مقبره توت عنخ‌آمون شد

این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله‌های سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.

سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا می‌شود.

فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطان‌های مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبه‌رو بوده‌اند که علت اصلی شناخته‌شده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».

قرار گرفتن در معرض این مواد می‌تواند منجر به سرطان‌های خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستان‌شناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت‌ حفاظت‌شده فرعون را پیش روی خود دید. 

هاوارد کارتر (راست) در حال قدم زدن با لرد کارناروون (چپ) بیرون مقبره توت عنخ‌آمون در سال ۱۹۲۲ لرد کارناروون تا سال‌ها اولین قربانی «نفرین فرعون» تلقی می‌شد

کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزه‌ای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان می‌رفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.

لرد کارناروون، سرمایه‌گذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.

ناهار در مقبره؛ تمام باستان‌شناسان حاضر در این عکس در دهه ۵۰ زندگی‌شان درگذشتند

سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذات‌الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.

آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخ‌آمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.

در حالی که می‌توان این مرگ‌ها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.

طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاری‌ها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.

در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزه‌ای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.

با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره‌های مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید می‌کند.

این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانه‌های مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.

گلدان‌های حاوی مواد ناشناس که زیر هرم پله‌ای کشف شدند

مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکان‌های مختلف مقبره‌های سقارا اندازه‌گیری کرده‌اند.

هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله‌ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده‌اند  و این نشان می‌دهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شده‌اند.

انتهای پیام